Selamın aleykum beyler sözlükte ki herkes gibi her zaman dayak atacak halimiz yok. Yediğim efsane dayağı anlatıcam panpalarım size. Yıllardan 2016 günlerden soğuk mu soğuk bir kış gecesi. sokakta elimi cebime atmışım kendi halimde, beynimden bir şeyler düşünerek yolda yürüyorum. sokakta da ben ve sokak lambalarindan başka ses çıkaran hiç bir şey yok.

Issız bir yer olduğu için yani arka mahalleler araba bile geçmiyor. Cebimi elimden çıkarttım ve son kalan sigaramı da yaktım. Sokağın sonunda 3 tane liseli genç oturmuşlar önlerinde bir kola etrafa bakınarak yudumluyorlar. Yanlarında ise 3-5 adet çakmak gazı kutusu var. Eve gitmem için oradan geçmem gerekiyordu yolumu değiştirerek diger yolu kullansam en az 1 saat yolumu uzatmış olacaktim neyse önlerinden geçmeme son 30 metre kaldi hepsi bana bakıyor ben yere bakıyorum göz ucuylada onlara bakıyorum. sonuçta üç kişiler ve üstlerinde nasıl metalikler var belli değil. Tam sigaramı ağzıma zütürdüm çekicem oradan bana seslendi. 
Ben "b" sokak cocuklari "s"

S:birader baksana buraya bi
B:buyur kardeşim
S:üç tek sigara at da harlanalım
B:son tek sigaram şu an elimdeki kardeşim
S:trakanı giberim lan senin yalan atma bize

edit:devamı gelecek kendinizi belli edin