Gidiyorum ben ya. Ne yaparsan yap, deyip yürümeye başladı. Bileğinden tuttuğum gibi yere çekip uzandım. Derin de yanıma uzanıp kalmıştı. 

Uyuyacağım, dedim hala gülerken. Derin kaşlarını çatıp omzuma vurdu. Hala gülmeye devam ediyordum. Derin'in hala kızarık olan suratı bir kat daha kızardı. Bu seferkinin öfkeden olduğunu anlamak için dahi olmaya gerek yoktu çünkü omzuma üst üste darbeler almaya başlamıştım.

Tamam, dedim sonunda gülmeye kesebildiğimde. Hala bana vurmakta olan kollarını tutup aşağı indirdim ve sıkıca sarıldım. 

Ayı, diye mırıldandı. 

Şşt. Uyuyorum. 

Mutluluk her seferinde artabilirdi. işte bu nirvanası. dediğinizde yeni bir şey olabilirdi. Sınırı olmayan şeylerden biriydi mutluluk. Bir kelimeye bürümem gerekseydi eğer, sanırım uzay derdim. Tamamiyle keşfedilmemişti. 

Sonsuzdu.