Annem ve babam da gelmişti. Bay ve bayan negatifle kısa bir geçmiş olsun konuşması yaptıktan sonra da susmuşlardı. Kapı açıldı ve içeriye iki hemşire ve bir hasta bakıcı adam girdi. Derin endişeyle bana baktı. Yanına yaklaşıp elini tuttum ve cesaret vermek için hafifçe sıktım. 

Bir şey olmayacak, deyip gülümsedim. içimden bütün tiyatro hocalarıma teşekkürler sıralıyordum. Aksi takdirde korkudan ve gerginlikten titriyor olurdum ve Derin korkuyu dobra dobra yaşıyor olurdu.

Derin'i sedyeye yatırırlarken Derin kaçmak ister gibi görünüyordu. Sedyenin yanına geçip elini tutmaya devam ettim. Ama asıl ihtiyacı olan ben değildim. Bu çocuğun anne ve babasına ihtiyacı vardı. Derin'i koridora çıkardıktan sonra Ceketimi alıp geliyorum. Hemen döneceğim, dedim ve cevap vermesine fırsat bırakmadan arkamı döndüm. Odanın kapısının önüne geldiğimde bay ve bayan negatif de çıkmak üzereydi. Çıkmalarına fırsat vermeden odaya girdim ve kapıyı kapattım. Böyle bir konuşma yapacak olacağımı söyleseler onlara bir doktora görünmelerini söylerdim. Ama görmezden gelmek de bir yere kadardı.