Doktor Hilal Aktuğ, acilden bekleniyorsunuz. 

Şu kadın gitsin artık acile ya, diye sızlandı Derin. Yedi sekiz kez çağrı yapılmıştı. Burukça gülümsedim. Derin'in endişesi uzuvlarının her köşesinde belli oluyordu. Gözlerinin altı hafifçe kızarmıştı ve elleriyle oynayıp duruyordu. Asık yüzlü bir hemşire ameliyat giysilerini getirmişti ve Derin'in üzerinde açık mavi, elbiseye benzer bir giysi vardı. Kalbim göğüs kafesimin içinde sıkışıp kalmıştı ve nefes almakta zorluk çekiyordum. Hissettiğim korku dayanılmazdı. Ayaklarımın bağı her an çözülebilecek gibi hissediyordum.

Derin'in annesi her zamanki gibi duvara yaslanmış duruyordu. Babası ise koltuğunda endişeli gözlerle Derin'e bakıyordu. Anlayamıyordum. Derin'e bariz belli şekilde değer veriyordu. Peki neden onu bu şekilde yalnız bırakıyordu?