Elimde olsa, aylar öncesine geri dönmek, babamın aldığı taşınma kararını hiç duymamak isterdim. Bu okula gelmemek isterdim. 

iç sesim O olmasa olmayacakmışsın gibi konuşmayı kes! diye azarladı. Haklıydı. Böyle davranmaya son vermeliydim. Sevmek için bir kalbi olmadığına üzülmeliydim sadece. Bilemeyecekti. Nasıl mutlu ettiğini, mutsuz ettiğini, acıtan bir sevgiyi hissedemeyecekti. 

Deniz! 

Bora'nın sesi kulaklarıma dolarken gözlerimi kırpıştırıp etrafıma baktım. Bahçeye hangi ara çıktığımızı hatırlamıyordum. Ne? dedim Bora'ya dönüp. 

Zil çaldı. Acı çekmen bittiyse yürü, yoksa geç kalacağız. 

Bora'ya olanları anlatmıştım ve Derin'e ölesiye kızgındı. Moralimi düzeltmemi istiyordu ama bunu yapamadıkça da sinir krizlerine giriyordu. Ona hak vermiyor değildim. Ama beni tam olarak anladığı söylenemezdi. Koridorda çarptığı Eda'yla araları gayet iyiydi. Koca bir nefes alıp birkaç saniye bekledikten sonra nefesimi geri verdim.