maç için sahadaki yerimizi aldık.ve başlama vuruşunu yapmak için santra noktasındaydım. takım arkadaşım topu bana verir vermez topa yapıştırdım ama taca atmak yerine auta atmıştım. top auta çıktıktan sonra beynim durdu. Numan bey , söyledikleri, ve addıbını öldürdüğü beynimin içinde 100 tur attı hemen bir şey yapmalıydım işimi şansa bırakamazdım. hızlı olmam gerekiyordu. yoksa hem kariyerim hem hayatım bitebilirdi. rakip takımın kalecisi kale vuruşunu kullandı top bizim yarı alana gelmişti. ve defans oyuncularımızdan birindeydi ısrarla pas istedim hani ayağıma gelse taç çizgisine depar atacağım o derece telaşlıyım. ama topu bana vermek yerine başka arkadaşa attı. O anda beynimde şimşekler çaktı ve ayağında top olan arkadaşıma seslenip kendimi yere bıraktım. topu dışarı atmasını umuyordum ve yaptı da.

kendimi yalandan yere bırakmıştım ama arkadaşım topu dışarı atınca öyle bir rahatlama geldi ki millet başıma toplanana kadar bi güzel uzandım