Hı? 

Deniz? 

Derin? dedim uykulu bir sesle. Bu saatte ne işi vardı ki? Gece yatağında yemek yemiş, sonrasında da korkutmuşlar mıydı?

Hala uyuyor olamazsın! Dışarıya çıkmak isteyen sendin ve uyuyor musun? 

Saat kaç?dedim gözlerimi ovuşturarak. 

Altı? 

Kan beynime sıçramıştı. 

Derin bu saatte ne işin var dışarıda? Manyak mısın? 

Manyak olduğumu sonunda anlayabilmen ne hoş. Uykun varsa uyu. Ayısın Deniz ayı. 

Tamam, dur. Nereye geleyim? Uykumdan vazgeçtiğime inanamıyordum. Ayılar gibi kış uykusuna falan yatmam gerekiyordu benim. Kış uykusunu bulan kişi bile ben olmalıydım. Uyku candı. Uyku kandı. Uyku şah damarı falandı. Uyku yeryüzündeki güzelliklerin başlangıcıydı.

Sahile gel yine. Bir yere gideceğim. istersen gelirsin? Telefonun ucundan yüzündeki gülümsemeyi görebiliyordum. 'Sıkıyorsa gelme' gülümsemesi yapıyordu bana. Oraya ulaştığımda o gülümsemeyi yanaklarını kopararak yüzünden kazıyacağıma dair kendi kendime söz verdim.