Şey... Aslında hiç gelmemişlerdi.dedim yavru köpek bakışları atarken. Derin ne dediğimi idrak edince yüz hatları keskinleşti. Gözleri öfkeyle parladı. Yavaş ama bir o kadar da sert adımlarla bana yaklaşmaya başladı. Ne yalan söyleyeyim, yutkunmadan edemedim. Bir anlık buhranla koşmaya başladım. Derin arkamdan Deniz! Buraya gel!diye çığlık atıp koşmaya başladı. Ağacın etrafında kuduz köpek misali koşturmaya başladık. Hunharca daire çiziyorduk. Kendimi kaptırmış olmalıyım, çünkü daire çizmeye devam ederken karşımda beni bekleyen bir adet Derin'i son anda gördüm ve olan hızımla ona çarpıp ikimizi birden yere düşürdüm.

Oha,dedi cılız bir ses. Ağırsın, öküz. Nerede olduğumun farkına varınca hızla Derin'in üzerinden kalktım.

Özür dilerim. Gerçekten. Yüzümü ateş basmıştı. Ünlü düşünür Burger King'in de dediği gibi 'Ateş beni çağırıyor'du. Ama bu durumda olan sadece ben değildim. Derin de karşımda kırmızının  tonlarına bürünüyordu.