Yardım ister misin?diye fısıldayıp gülümsedi yanımdaki onuncu sınıf kız. Ortak sınava söven milyonlarca öğrenciden biriydim bugün. Kendi sınıfımızda olsak Derin'e bir iki kopya verirdim en azından. Ya da aynı sınıfa düşseydik. Ama ne gezer. Benimle aynı sınıfa düşen Işıl olmuştu. 

Sınav bitince on birinci sınıfların katından dokuzların katına indim. Sınıfa girdiğimde Derin'i efkarlı efkarlı çikolatalı süt içerken buldum. 

Derin? 

Kafasını kaldırıp baktı. Hafifçe gülümsedi. Yapabildin mi? 

Evet. Sen?

 Suratını buruşturdu. Çok zordu. ilk otuz dakika kağıtla bakıştık. Romantik anlar yaşandı diyebilirim. Sonra aniden gözleri parladı. Ama kalan son on dakikada Mehmet Abi kağıtları değiştirip birkaç soruyu yaptı. Çok sevindim.diye şakıdı. Mehmet Abi'yi hatırlıyordum. Geçen hafta Derin'e aşk-ı ilan ettiğim gün gelip onu matematiğe çalıştıracağını söyleyen son sınıf insan azmanıydı. Dev gibi bir adamdı.

Şanslısın,dedim sırıtarak.