Salaksın çünkü,dedi Derin düşüncelerimi destekleyerek. Dinlemedin bile. Benimle o kadar iyi arkadaş oluyorsun, başka biriyle sevgili olabilme ihtimalinde mutluluklar deyip susuyorsun. Hiçbir arkadaşım öyle adi biriyle sevgili olmam karşısında susmazdı. Nasıl bir insansın sen? Başını iki yana salladı. Bak, her neyse. Artık umurumda değil. Gidiyorum ben. deyip ayaklandı. Bileğinden yakalayıp yerine oturttum. 

Ciddi ciddi çıkıyorsunuz sanmıştım. Nereden bileyim? 

Deniz sen mal mısın? Algıda problemin mi var? Ben kimseyle çıkmam. Çıkmak kelimesi bile ne kadar saçma farkında değil misin? Hatta iğrenç! O koca kafanın içindeki beynin bunu anlayamıyor mu?diye bağırdı. 
Birkaç saniye yüzüne baktım, ardından kendime çekip sıkıca sarıldım. Geçen bir haftanın acısını çıkarmak istercesine. Hemen itmeye başladı tabii ki. 

Özür dilerim,dedim. Evet salağım. Bu yüzden seni dinlemedim.

Bırak. Mantık özürlüsü! Seninle bir daha konuşmayacağım. Bırak!