Halit abi yaklaşık yarım saat sonra yanıma geldi ve konuyu hallettiğini artık kafama takmamam gerektiğini söyledi. Açıkçası bu beni biraz rahatlatmıştı. Halit abi bana istanbulu gezdireceğini söyledi ve gezmeye çıktık.

istanbul gezisi bittikten sonra Halit abi beni tesislere bıraktı ve odama geçtim. Uzanıp düşünmeye başladım. Bir sonraki maç Ankaradaydı ve ben gerçekten ilk 11 oynamanın hayalini kuruyordum. Kurduğum hayallerle birlikte uyuyakalmışım.
Sabah uyanıp kahvaltı yaptıktan sonra tesiste olan bir kaç arkadaşla sohbet etmeye başlamış antrenman saatini bekliyorduk. Antrenman saati gelince antrenmanımızı yaptık. Günler antrenman ve çalışmalarla geçiyordu. Ve Ankaraya gideceğimiz gün gelmişti. Hazırlığımızı yaparken muhammet yanıma geldi.

M: Seni kırdıysam kusura bakma kardeşim bu maç helalleşiriz.
B: Önemli değil benim yüzümden sen sorun yaşadıysan kusura bakma.
M: Eyvallah sorun değil.

Muhammet benimle konuşunca mutlu olmuş ve rahatlamıştım. Yaklaşık 8 saat yolculuktan sonra ankaraya vardık ve maç saatini beklemeye başladık. Dinlenirken takım hocası beni yanına çağırdı.

Hoca: td

TD: Nasılsın SLDP? Bugün seni 11 oynatmak istiyorum.
B: iyiyim hocam kesinlikle oynayabilirim.
TD: Tamam o zaman bugün taktik olarak gol atmayacağız bu maçı kaybetmemiz lazım.
B: Nasıl yani hocam
TD: Sen sadece gol atmaman gerektiğini bil yeter. i Gerisi seni aşar. Gol atmazsan daha sık 11 oynayabilirsin.
B: Peki hocam.

Aklım almıyordu. Gol atmamak. Hocam elimden geleni yapmamı istemiyor aksine gol atma diyordu. Tekrar arkadaşların yanına dönerken Halit abi yanımdan geçti ve "Hadi bakalım sana güveniyorum , Hocanın sözünden çıkma" dedi. Tamam dedim ve arkadaşlarımın yanına geçip maç saatini bekledim.