Öğlen olduğunda hazırdım. Çantamı aldım kapıyı açtım ve dışarı çıktım. Sokakta her zaman ki gibi kimse yoktu. Nereye gidebileceğimi düşünmemiştim. Hemen bir araba aramaya başladım. Heryer araba doluydu fakat hepsinin içinde virüs yüzünden ölen insanlar vardı. Biraz daha ilerledikten sonra bir tane terk edilmiş araba buldum anahtarı üzerindeydi birazda benzini vardı. Ama hala nereye gidebileceğimi bilmiyordum. Yolda ilerlerken virüs yüzünden ölmüş binlerce kişi gördüm. Demek ki hala tedavisi bulunamamıştı. Yada bulundu fakat bize ulaşmadı.

Aklıma Ankara’ya gitmek geldi. Zaten ben Bursa’da yaşıyordum fazla uzak sayılmazdı 7-8 saat içinde orada olabileceğimi fakat dinlenir ve benzinlik bulmaya kalktığım zaman bu süre 1 gün olucaktı büyük ihtimal. Hemen yola koyuldum. Bursa dışına çıkmıştım ve hala yaşayan bir insana ulaşamadım. Belki de yaşayanlarda saklanıyordu. Bileciğe vardığımda güneş batıyor ve benzin bitmek üzereydi. O geceyi arabanın içinde geçirecek ve sabah erkenden bir benzinlik bulup yola devam edecektim. Yemek konusunda hala bir sıkıntı çekmiyordum 1-2 hafta daha çekmeyecek gibiydim.