Selamın aleyküm beyler 1 2 kişi okusa mutlu olurum prim değildir hayatımın özeti bu.17 yaşındayım ama 40 yaşında adam gibi hissediyorum yaşadıklarım öyle acıki yinede Rabbime şükürler olsun.17 yaşındayım bu zamana kadar beyler alabildiğim kıyafetleri ayakkabıları hep ya babam aldı yada teyzem istanbuldan gelip bana para vererek aldım annem ise bana sadece bi bot aldı dahada bişey almadı beyler.Üzülüyorum arkadaşlarım 300 liralık bot giyerken ben 130 liralık zarzor aldığım botları giyenerken üzülmüyorum ama onlar sımsıcak ayakkabı giyerken ben içi su dolu botumu petekte kurutmaya çalışıyorum ya ona üzülüyorum. Arkadaşlarım 300 liraya su geçirmez mont giyerken ben 120 liralık ıslanan montumu kurutmaya çalışırken içim yanıyor. Stajdan aldığım 390 lira ile kardeşimle kendime bişe almaya çalışırken milletin çatur çutur para yemesine üzülüyorum. Kardeşime ve kendime bişe alınca onla benim mutluluğumun hesabı yok. Babam 1500 lira maaşın 1300 ünü borca veriyor annem ise çay parası ev kiralarını babannemin aylık maaşıyla 3 ev aldı ama kardeşimle benim hayalim PÖH yada JÖH olmakken neden 3 ev aldı ya birgün abi kardeş şehit olursak o 3 ev ne olacak ? varlık içinde yokluk çekiyorum be kardeşlerim.O kadar acı yaşadımki bunları kimse görmesin diye gülüyorum eğlenmek için zütümü yırtıyorum çarşıya inince üzülüyorum ah benimde böyle eşyalarım olsa diye.Üzülüyorum abilerim varlık içinde çektiğim yokluklara bu yüzden kız arkadaşımla bile buluşmaya utanıyorum belki kıro sanarda kimi sevdim der diye. Hakkınızı helal edin 5 dakikanızı aldım diye ama üzülüyorum be beyler ayağımdaki 130 lira botla mutluyum diye kendime üzülüyorum Allah olmayanada versin. Tüm abilerime kardeşlerime hayırlı akşamlar. inci sözlük ailesi olarak hepinizi seviyorum be beyler adamsınız.