5 saniyelik lanet olası bir sessizlikten sonra
-Hey jason senin sorunun ne he?

Onu ben demedim aq,dublajcı kendini komik zanneden çocuklardan çıktı. Elif hiç bir şey demedi, sessizlik devam etti.En sonunda konuşmaya devam etti.
Elif:Şaka yapıyorsun de mi? Hiç komik değil
Ben:Ben böyle saçma sapan şakalar yapar mıyım?
Elif:Nereye peki?
Ben:*** şehrine
Elif:(sahte gülümsemesiyle) uzakmış, neyse hadi kalkalım.
Parktan uzaklaştık, yürümeye başladık.
Ben:Bence tekrar buluşuruz bence
Kız duymadı herhalde
Ben:Eliff
Elif:He ne oldu?(irkildi)
Ben:iyi misin?
Elif:Bir şeyim yok, aynen ya üniversitede falan aynı şehirde okuruz.
Mutlu olmaya çalışıyor fakat bunu başaramıyor bunu yüzümden çok kolay bir şekilde anlayabiliyordum.Ne kadar güzel espriler yapsam da sahte gülücüklerle kapatıyordu konuyu, onun mutsuzluğu bana da yapışıyordu bildiğin