Derin Mert'e bakıp kolunu hızla çekti. Sonra bana döndü ve gülümseyerek Teşekkürler.dedi. Gülümsemesine karşılık verdim. Telefonda o kadar ne vardı da önünü görmedin?diye sordum. 

Deniz Atay sensin değil mi? Arkadaşlık isteğini kabul ediyordum.dedi saf saf. Bir an ona sarılmak istedim ve bu isteğimin önüne geçmem beni inanılmaz derecede zorladı. 

Pardon.dedim.  Gülerek omuz silkti ve yanımdan ayrıldı. Gözlerim Mert'le tekrar buluştu. Öfke saçan gözlerle bana bakıyordu. Aynı bakışla cevap verip arkamı döndüm ve binaya doğru yürümeye başladım.

Dersin ne olduğunu bilmiyordum. Önceki gün ders progrdıbını yazmaya üşenmiştim ve fotoğrafını çekmek eve gidince aklıma gelmişti. Önümde oturan kıza sormayı düşündüm ama adını hatırlamıyordum.