Okula yaklaşmamızla birlikte görünürde olan kızların kaçamak bakışları başladı. Çarpık bir gülümsemeyle yanlarından geçtim. Okulun bahçe kapısında durup binayı incelemeye başladım. Dört sene. Lise, hayatın en güzel dönemidir diyorlar. Şu çömezlik zamanını bitirdiğimde güzel olacağından emindim ama bu ancak aylar sonra olacaktı. Ve ben sabırsız bir insandım.

Böyle düşünürken yanıma boyu benimle aynı olan bir kız geldi. Uzun boylu kızlardan pek hoşlanmazdım açıkçası. Kısa boylu, şirin bir şey olacaktı benim sevgilim. Eski sevgilim öyleydi mesela. Gerçi üç gün sonra ayrılmıştım ama, bu kısmı geçelim mi? Zaman kaybından başka bir şey değil.

Merhaba!dedi benimle boyut olan kız. Kaçıncı sınıfsın?

Dokuz,deyip bahçedeki kişilere bakmaya başladım.