Üst edit; Babanizin kıymetini bilin
Hayatımın belki de en berbat gününe gelelim öncelikle babam bir inşaat ustası belki de tek umudu bendim dersleri iyi olan biriydim okutur buyunce bize bakar umuduyla yetiştirildim. Babam çok agresif ve sınırlı biridir aynı zamanda. Bir gün eve geldi ve her zamanki gibi evdeki herkezi sebebsiz ve ya ucuz şeylerden dolayı azarladi. O gün okulda kurs günüydü ve 5 derse girip sadece 1 derse girmemiştim babama mesaj atmışlar oğlunuz gelmedi diye, açıkladım ama babam dinlemedi sen benim ne zorluklarda calistigimi bilmiyor musun dedi halbuki bilmiyor ki her akşam bunu düşünüp nasıl faydalı olurum diye düşündüğümü neyse devam etti sustum geçtim sonuçta baba . neyse o gün Galatasaray in maçı vardı izliyordum kufur ettim maç esnasında babam duydu kızdı sinirlendim çok gereksizdi ama oldu işte bunu diyen tavşan yürekli bi insan herhalde her akşam azar işitmek ten bıktık Lan biz de insaniz Lan dedim. geldi bana vurdu hakliydi sen benim nasıl calistigimi bilmiyor musun dedi yine, yeter lan bıktım lan sen benim ne düşündüğümü biliyor musun lan dedim bağırdım çağırdım o beni dövdü sonra kovdu gittim gece parkta yattım üzerimde sadece 20 lira vardı daha sonrasında okulu bırakmak zorunda ama kaydımi aldirmadim çünkü devletten 3 ayda bir burs alıyordum bursu almama 1 hafta vardı. 1 haftayı dedemlerde geçirdim parayı çektikten sonra eşyalarımı alıp amcamın yanına gittim beni bi işe soktu çalışmaya başladım daha sonrasında 3 iş arkadaşimla beraber ev tuttuk orada kalmaya başladım bu süreçte sadece 1 kez gordum babamı o da uzaktan yanına gitmedim kendime yediremedim 2 yıldır evden ayrı yaşıyorum bin anda 10 yaş buyudum beni en çok üzen babamın oğlum gel dememesi oldu. Herşey e rağmen çok pişman olmak çok çaresiz bi durum