Hiç bir zaman aşka inanmazdım . Özellikle de ilk görüşte aşka benim için önemli olan mantıkdır .
Belki de sevgi yoktur . Yada yoktu aslında böyle düşünüyordum taki o zamana kadar ...

Ailem yok tek başıma kendi kendime bakıyorum bu şekilde yuvarlanıp gidiyorum .
Yattığım kamelyadan polisler eşliğinde kaldırıldım bi kaç uyarı aldıkdam sonra oradan uzaklaştım elimi cebime attığımda 11 tl ve kibrit çıktı demek ki bi sigara almam gerek ilk gördüğüm bakkaldan içeri girdim bir paket JJ aldıkdan sonra ordan uzaklaştım elimi cebime atıp kibriti çıkardım ve bir sigara yaktım şimdi iş aramam gerekiyor istanbulun koca sokaklarında yürüyorum .
Yoruldum ve bi banka geçip oturdum gözlerim hafif hafif kapanıyordu ki bi ses duydum "çiçekler , güzel çiçeklerimiz var"
Elinde sepeti ile gezen güzel bir kız merhaba dedim etrafında bir tur atıp merhaba dedi burdayım görmüyormusun ? Dediğimde "Evet" demesi ile içime bir uhte oturdu çiçekler ne kadar ? dediğimde "ne kadar verirseniz" dedi cebimde ki bütün parayı verip oradan uzaklaştım ama onu görmek istiyordum ya yardıma öuhtaç olduğundan yada
Hoşlanmıştım saçmalama hoşlanmam ben hem ben ondan daha çok yardıma muhtaçım.
Kendi kendime konuşmaya devam ediyordum ki gözüme birşey takıldı
Para karşılığı kafes dövüşü .
Okumam la içeri girdim sonuçta dayak yesem bile paramı alacaktım.

Beyler okuyan varsa rez alsın şuan seyir halindeyim gelince devam edicem...