Olay çok çok eskilere dayanıyor. Bir cumartesi sabahı ailecek kahfaltı yaptık. Benim odada çatışma çıkmış gibi incintı.

Kahvaltıyı yaptık derken annem ortadan kayboldu. Nebileyim hiç düşünmedim neden ortalıkta olmadığını. Sonrada babam gitti ben tabi tv izliyom. 5 dk olmadan geri geldi. Tv sesini biraz açtı sonrada ortalığı toparlarsan sana bi 50 lik atarım dedi.

Bende tamam falan derken babamda kayboldu.

Hızlıca toplayayım derken. Ben böbrek hastası olduğum için bi hagibtir ilaçlarımı içmeyi unytum dedim. ilaçları arıyom arıyom yok.

Akşamları babam sabah öğle akşam diye ilaçlardan bi kapsül keser poşetler asardı.

Bulamayınca babama sorayım yatak odasında gene uyumaya başladı heralde dedimki. Ne biliyim amk o zamanlar aklım fazla ermiyodu.

Kapı kapalu yataktan ses grliyo. Kapıyı açmamla o manzarayı görmem bir oldu babamla annem beni görünce 1_2 saniye bakıştık nası bi reflekse yatağın yan tarafına düştüler.

Ben direk kapıyı kapadım kaçtım. içimden hagibtirleri çekiyom tabi. Ne yapsam ne yapsam derken babam bana bakamıyarak mutfağa gitti annemde bana bakmadan kızarmış bi şekilde evi toparlamaya başladı bende hiç bişey görmemişim gibi davrandım. Ondan beri bu konuyı hiç konuşmadık

Edit:tutmaz pirimci oç diyecekler olacaktır 1.pirim için yazmadım 2.tutsun diyede yazmadım.

Pirim için yassaydım part part yazar de oto atardım