herhangi bir durum karşısında hazırlıksız yakalanmak gibidir. çok tuhaf bir duygu, kelimelerle anlatılamayacak kadar yoğun, anlatmaya çalışınca anlamsızlaşan.

oysa ilk sevgili üzerine methiyeler düzülmüştür. kutsal bir varlık gibi hayatının bir köşesinde duran, putu andıran bir nesne gibi... her zaman özel olduğu sanılıp, gerçeklerle yüzleşince ne kadar deneyimsiz bir evre olduğu anlaşılır. bazen keşke hiç yaşanmamış olsaydı denecek kadar ileriye gidilir. olgunlaşmamış bir ham maddeyken, yeni duygular karşısında insan biraz savruk olabiliyor. bocalama evresinden başka bir şey değil. olan çöpe giden senelerinize oluyor.

peki neden nişanlandığının veya evlendiğinin duyulduğu andaki iç burukluk. bitmiş gitmiş bir ilişki, asla geleceğinin olmadığı bilenen... tuhaf, bu durumu açıklayabilecek başka kelime yok sanırım.

sağlık olsun, bize mutluluklar dilemek düşer. frigg aşkını daim etsin.