Artık gücümü herkes resmiyette tanımıştı, hatta dönemin başbakanı Bülent Ecevitten'de bir konferansta plaket almıştım yaptığım vazifelerden ötürü. Çok geçmedi ardından Ulusal Dünya Güvenliği Lideri ilan edilmiştim tüm ülkeler tarafından vatandaşlık hakkına sahiptim. Adımı bilmeyen yoktu. ( X Mask) Bu inanılmazdı benim için standart hayatımı sürerken şuan kahramandım. Daha sonrasında Türkiye Cumhuriyeti tarafından şahsıma özel , General Halk Kahramanı rütbesi ile onurlandırıldım. Bu başarılar ardı ardına sürüyordu ben ise suçları engellemeye devam ediyordum. Özel bir görev için bir terör saldırısı olaylarına bile gitmiştim. 40 kişilik bir komando ekibi vardı bende aralarındaydım . Dağların yamaçlarında yürürken herşeyi sezebiliyordum en küçük yaprak kıpırdamasını bile duyuyordum buna rağmen bir kaç şehitte vermiştik çatışmalarda. ilk önce pustukları mekanı komutanla birlikte tespit etmiştik ardından tek başıma içlerine girip bir çok teröristin hakkından gelmiştim. Garip birşey vardı ama ozamana kadar yakaladığım suçluları hiçbir zaman öldürmemiştim ama busefer bir vatani görevdeydim ve o teröristlerin hepsini öldürmek zorundaydım. ilk önce Terörist başını sonrasında teker teker diğer şahısları acımasızca katlettim. Onlara yürüdüğüm yerde ateş ediyorlardı, umarsızca üstlerine adım adım ilerliyordum ben ilerledikçe onlar gerileyerek ateş etmeye devam ediyorlardı. Üzerime onlarca mermi yağıyordu her merminin geliş açısını ve gidişatını zifiri karanlıkta farkedebiliyordum sağlı sollu adım hareketleri ve hızlı reflekslerle darbe almadan üzerlerine doğru koşmaya başladım ilk önce elebaşlarının daha sonra hepsinin kafalarını yerinden söktüm. Her öldürdüğüm kişide sanki vücudumda o denli huzur buluyordu. Gücüme güç katıyordum. En sonunda komando birliği benden sonra olay yerine yetiştiklerinde heryerim kan içinde, ellerim havada kükrediğimi söylediler. Üstümde sadece maskem ,pantolonum ve botlarım haricinde hiçbirşey yoktu vücudumdaki X işareti kırmızıydı yinede bir iki ton kararmıştı. Bense birkaç kişiyi öldürdükten sornasını hatırlamıyorum , tek hatırladığım şey bir asker sedyesinde uyanmam olmuştu ve bana vazifemi en iyi şekilde yerine getirdiğimi söylemişlerdi.