/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 1.
    +1
    Sessiz bir geceydi. Diğer gecelerden farklı olmasının sebebi evde tek olmamdı. Ailem akrabamızın hastalanması üzerine şehirdışına çıkmıştı. Onlar olmadığında ev çok sakindi ve ben genellikle odamdan çıkmıyordum. Herzaman olduğu gibi yiyecek birşeyler alıp bilgisayarın başına geçtim. Oyuna okadar dalmışımki kapı 4-5 kere çaldıktan sonra zor duydum. Içimden sessiz bir "of" çekerek kapıya doğru yöneldim. Kapıyı açtığımda karşıma eli yüzü kir içinde, giysileri yırtık bir çocuk çıktı."Gece gece ne istiyor bu" diye iç geçirdikten sonra buyrun diyebildim.Çocuk arapça birşeyler söylemeye başladı. Hiçbirşey anlamadığım için kapıyı kapattım ama çocuğun haylen arapça birşeyler konuştuğunu duyduğumda istemedende olsa kapı deliğine yöneldim. Çocuğun arkasi dönüktü ve aynı şeyleri tekrar ediyordu. içim ürpermeye başladığında odama doğru yürüdüm. Saatime baktığımda 2:30 idi ve uykum yavaştan geliyordu. Odamın Işığını kapatıp yatağıma uzandım.
    Bi sağa dönüyordum bi sola uykum olmasına rağmen uyuyamıyordum,en sonunda yüzümü duvara dönüp gözlerimi kapattım ama içim hiç rahat değildi, sanki biri beni arkamdan izliyor gibi hissetmeye başladığımda içimden kendi kendime "beynimin bana oynadığı bir oyun bu" demek bile nafile geliyordu.2seçeneğim vardı ya arkamı dönüp orada birşey varmı diye bakacaktım yada yorganın altına girip uyuyacaktım. Arkamı dönmeyi seçtim ve döndüğümde hiçbirşey yoktu ama salondan koşma sesi geliyordu. Tüylerim diken diken oldu ve kalbim hızla atmaya başladı acaba beynimin oyunumu diye Düşünüyordum. Salona gitmeyi hiç istemiyordum "ya orada bir varlık varsa, ya hırsızsa" sorularını aklımdan çıkaramıyordum. Odamda Olan el aynasını alıp kapının kenarından salona bakmayı düşündüm. Şuanki duruma göre güzel bir fikirdi ama tek sorun odamın ışığının kapalı olmasıydı. Onu açtığımda salonda olan şey ya odama gelirse diye düşündüm. Öyle olabilir diye ilk başta odamın kapısını kapatıp ışığı açtım. Ve kapının altındaki boşluktan bakmak için eğildim. Salonda hareket eden vücutlar görüyordum ve birtanesi odama doğru yaklaşıyordu. Kalbim hızlı hızlı atıyordu ve adrenalim yükselmişti. Elim direk kilide yöneldi o anki heyecanla tek hamlede kilitledim ve tekrar bakmak için eğildim. Odamın önünde dikilen birşey vardi ayaklarları çok kirliydi ve tırnaklari insan tırnağına kıyasla çok uzundu. Birden telefonum çaldı ve ben sebepsizce mutlu oldum. Telefonuma doğru sürünerek gittim numara kayıtlı değildi ve garip bi numaraydı. Açtığımda insanın tüylerini diken diken eden bir nefes sesiyle şok oldum. Direk telefonu kapattım. Acaba bu kimin telefonu diye iç geçirdim ve aklıma çok salakca bir düşünce yerleşti. Bu düşünce beynimi kemiriyordu. içimden bir ses telefonu aramamı söylüyordu.En kötü ne olabilirdiki dedim ve telefonu tekrar aradım ve dehşete düştüm.Bu bizim evin telefonuydu!.iyice dehşete düşmüştüm. Annemleri Aramaya karar verdim. Bana bu saatte neden uyumadığımı sordu. Bende Evde garip şeyler olduğunu söyledim. Annem güldü, bana inanmadığı için çok sinirlendim ona. Bana 10-11 gibi Geleceklerini söyledi. Benim yapabildiğim tek şey tamam deyip telefonu kapatmak oldu. Yatağımda Olan Yorgana uzanıp kendime doğru çektim ve kapının tam karşısına oturup bekledim. Salondan konuşma seslerinin geldiğini duyuyordum sanki yanı başımda konuşuyorlarmış gibi anlaşılırdı. Sanırım 2 kişilerdi. Birbirlerine sorular soruyorlardı. Biri ötekine çocuk karşında dediğinde haylen kapıda bekleyen birşeyin olduğunu anladım. Tüm bu olanlara bir anlam veremiyordum herşey birden olmuştu. Başım artık çatlayacak gibi olduğunda gözlerimi kapattım ve kendimi o yorgunlukla uykunun derinliklerine bıraktım. Beni uyandiran şey telefonumun çalmasıydı, arayan annem idi telefonu hemen açtım ve annem bana aşşağının kapısını açmamı söyledi. Odamın kapısına doğru yöneldim ve kapının kilidini açtım. Evin holüne gidip aşşağı kapının düğmesine bastım annemler geldiğinde tekrar kapıyı açmamak için evin kapısınıda açtım tam arkamı döndüğümde okadar korkunç birşey gördümki birden çığlık atıverdim.(Bu şeyin görünüşü çok garipti Alt tarafi köpek gibi ,kollari insan kolu, yüzü ise mide bulandırıcıydı tek gözü vardi ve ağzı gözünün üstündeydi.)Annem, Babam ve Ağabeyim eve çıktılar benim çığlığım ile birlikte . Ben o yaratığı haylen görüyordum ve ailem sadece bana sorular soruyorlardi. Aklım almıyordu artık ağlamayan başladım o sinir ve korkuyla. Annemgile bağırdım onu görmüyormusunuz diye annem neyi oğlum dedi ağlamaklı bir şekilde. Abim ve babam ise bana bakıyorlardı. Beni kaldırıp odama doğru zütürürlerken o yaratikta Arkamizdan geliyordu. Anneme "arkanızdan geliyor"dedim. .
    ···
   tümünü göster