akşam oldu ve eve geldim. eve geldiğimde hayli tuhaf duygulara sahiptim. ben bu kadar şeyi aslında sırf okan'ı elde etmek için yapmıştım, bunu anladım. telefona sarıldım 118 80 i aradım. bu arama bana pahalıya patlayacaktı, ama olsun. sevgi neydi ? sevgi emekti... numarasını aldım okan'ın, dilerseniz sizi bağlayabilirimdiyen 118 80 çalışanı keriz giben kadını ciddiye almadım ve kapattım.

bir mesaj çektim okan'a

'' sema'nın dıbına koyayım. aslında ben seni seviyorum pomçiğim ''

edit : sözlük kimlere, nasıl ergenlere kalmış aq... yıllardır süregelen bir ritüeldir bu yaptığım, sorsan hepsi birinci nesil birde bunların.. her neyse güzel hikaye birader, saygılar