Köy evine gitmemiştik bu sene. Çünkü amcamlar falan geleceklerdi yine, daha büyüdüğüm için olayların farkına varmıştım aslında daha fazla. Ama hala onların gerçek olduğuna inandırıyordum kendimi. Çünkü bir insanın kabullenebileceği en zor şeylerdendir arkadaşlarının hayali olduğunu bilmek. Çoğunuz bilmiyordur bunu eminim. Yakın, plajı olan bir tatil beldesine gidiyorduk bazen günü birlik. Ailem durumumu tamamen kabullenmişti, hiçbir rahatsızlık duymuyorlardı artık. Piknik alanı gibi bir yer vardı plajın yaklaşık 100m ilerisinde. Ailemle oraya yerleşmiştik. Ben hiç denize girmemiştim aslında fakat Eren denize daha önce girdiğini iddia ediyordu, nasıl olduğuna dair hiçbir fikrim yok. Bu yüzden ailemden izin alarak arkadaşlarımla beraber denize doğru yürümeye başladım. Yola çıkmadan önce şortu altıma giymiştim, plaja varınca biraz oturduk ve eşofman altımı, tişörtümü çıkarıp sadece şort ile kalmıştım. Gariptir ki ne Eren ne Selin üzerlerindekileri hiç çıkarmıyorlardı. Bu şekilde denize girmiştik, açıkçası fazla açılmaya korktuğumdan göbek hizamdaki yerlere kadar denize giriyordum. Bahsettiğim gibi evden asla çıkmam bu sebeple biraz kiloluydum bununda etkisi var korkumda. Ben Eren ve Selinle eğlenirken en başlarda kalabalık olduğundan dikkat çekmiyorduk ama Eren hareketleri biraz abartmaya başlayınca benimde verdiğim tepkiler fazlalaşmıştı ve insanların dikkatlerini çekmeye başladım. Herkes benim arkadaşlarımla konuşmama, onlara su atmama, onlarla gülmeme bakıyordu. Çoğu kişi alaycı olarak baksa da aradan bazı acıyan bakışlarda görüyordum. Benimle alay eden insanlar yüzünden hayata küsmüştüm. Ben bir suç işlemedim ki. Neden bana bunu yapıyorlar diye günlerce oturup ağlayarak düşündüğümü bilirim. Daha fazla uzatmadan sinirli bir şekilde denizden çıktım. Yine herkesin dikkati dağılmış, kendi aralarında eğleniyorlardı fakat onlardan nefret ediyordum. Yine güzel bir günümün içine sıçmışlardı. ilk defa denize giriyordum ve en fazla yarım saat durmuştum, bu gerçekten haksızlıktı. Havlu ve güneş sağolsun kuruyup sadece tişörtümü giyerek ailemin yanına yürümeye başlamıştım. Yolda Selin'e neden onların sizi görmediğini sorsam bile güzel bir cevap alamamıştım. Çok zor bir dönemdeydim, bilirsiniz ergenliğe giriş yaşlarıdır. Eren ise hiç büyümüyordu, küçüklüğümden beri kardeşiyle ilgilenen abi gibiydi sanki. Her zaman 18-19 yaşlarında bir insandı. Ben ise büyüyor, ona yetişiyordum. Ailemin yanına giderken sürekli diğer insanları ve düşünceleri umursamamamı, onların bana yetebileceğini söylüyordu.