O zamanlar oturmakta olduğumuz evin bahçesinde ki bir elma ağacında ki vitamindim gel zaman git zaman derken ağaçın yanından hergün gelip geçen ve benim sesimi her seferinde duymadan eve giren bi pic vardı. bu kişinin ileride benim babam olacağını bilmediğim için o zamanlar pic diyordum kendisine..

Yine sıradan bir gündü güneş doğmuş uzerinde bulunduğum ağaç fotosentezine başlamış ve meyve için gerekli işlemleri başlatmıştı.. ve sabah erkenden işe gitmek için evden çıkan pici gördüm sesleniyordum ona duymasi için tam ümidimi kesmişken döndü ve baktı elmaya nazikce kopardı dalından iki ovaladikdan sonra bir ısırık aldı ve artık ilerde babam olacak adamın damarlarına olan yolculuğum başlamıştı..

Bir ısırık parcasi olarak babamın boğazından aşşaya doğru inerken kendime yeni arkadaşlar edindim hücre kabilesinden olan ve kendi arasinda 2ye ayrılan alyuvar ve akyuvar hücreleriyle olan hoş sohbetimiz sona ererken mideye olan yolculuk devam ediyordu..

edit: Trende girmişiz şukulariniza berekett