Bulunduğum lokantadan koşarak uzaklaştım. O günün yarınında evden çıkmış işe gidiyordum işimle evimin arasında pek fazla fark yoktur kısa sürer ,dünkü yaşadığım şoktan henüz kurtulmuşdum ki. Yanımda duran çocuk caddeden geçiyordu ve ani bir rekleksle çocuğun üzerine atıldım. çocukla birlikte yere düştüm tam o anda düşmemizle senkronize bir şekilde caddeden hızla bir araç geçti. Ayağa kalktım çocuğuda kaldırdım bir kaç kişi şaşkınlıkla bizi izliyordu çocuk ise ağlıyordu yanıdan koşarak kaçtı. Bende hiçbirşey olmamış gibi yoluma devam ettim. iş yerime varmıştım. Tahsin bey kapğıda sigara içiyordu. Selamlaştıktan sonra bir müddet sohbet ettik aramızda şu konuşmalar geçti.
+ Duydunuzmu Kemal bey.
- Neyi duydummu efendim
+ Geçen gün iki sokak ötedeki yusuf beyin lokantasına iki haydut girmiş orada oturan bir şahıs anında müdahale edip el ense etmiş haydutları. Sonrasında ise koşarak uzaklaşmış. Geri kalanınıda memurlar halletmiş.
Yusuf bey adımı vermemişti demek oluyordu bu. Bozuntuya vermemeye çalışıyordum
- Ne günlere kaldık değilmi efendim. Allah razı olsun onu yapan adamdan.
+ Adam mı? Sen gördünmü yoksa olayı.
- Yok canım nereden göreyim kadının iki adamı etkisiz hale getirecek gücümü vardır hiç. Ondan mütevellit söyledim.
Ardından dükkana giriyordum ki bir anda arkamı dönüp tahsin beyi kenara ittim. itmemle birlikte onun bulunduğu yerde kalmıştım. Kafama büyükçe bir saksı düştü. Küçük bir acı hissetsemde kayda değer birşeyim yoktu. Yanıma gelip iyi misin evladım diye telaşla sordu allah razı olsun senide benide allah korudu dedi. sonrasında. Eve gitmem için ısrar etsede birşeyimin olmamasından dolayı çalışmak istedim.