Şarkı yok arkadaşlar. Şarkı yok.. Sona geliyorum ben. Kendi icimden yukseliyor efkarim.. Yaziya devam ama benligim sona yaklaşıyor...

Ekim 11 Gecesi ;

"sesini özlemişim onu hissettim". Bunu bana o dedi. Napalim şimdi ? Ben napayim şimdi?  Deliricem beyler. Icimde bi umutsuzluk var. Ayin 16 sina ne kaldiki.. Istanbul çok buyuk biyer. Nasil bulucam onu ? Elimdeki bilgiler kısıtlı. Dua edin bana bulayım onu. Pesinden koşayım. Icimdekileri onun yüzüne söylemem lazım. Gerci gozlerime baksa yine anlar ama.. Kusmam lazim icimdekileri ona karşı. Sonra rahatlicam beyler. Sonra herşey ona kalicak. Sadece 5 dakika.. Sadece 5. Inanmazsiniz bende kendime inanamiyorum ama deli gibi istiyorum onu. Sonunda olucegimi bilsem bile koşmak istiyorum. Deli değilim. Sadece guzel olan şeye sarılmak istiyorum. Ben kendimi biliyorum taniyorum genel anlamda. Eğer o giderse ve ben onu bulamazsam nolur onu bilemiyorum.. Kötüyüm arkadaşlar. Siz benim gibi sevmeyin. Ya daha fazla sevin ya daha az. Ama benim kadar sevmeyin beyler..

Sağlıcakla.