Şövalye bir an bile tereddüt göstermeden kararlı adımlarla
meydana indi
ve canavarların içine dalıp
çekti mendili.
dehşetle, şaşkın şaşkın bakarken ona herkes,
hiç aldırış etmeden yürüdü genç dolorges,
zütürüp vermek için eldiveni bir sözle.
bravo sesleriyle gök çınladı o zaman;
dilber kunigud ise gülümseyen bir yüzle,
saadetler vadeden sevgi dolu bir gözle,
karşılıyordu onu süzerek hayran hayran.
fakat o eldiveni fırlatarak bu yüze:
matmazel, ihtiyacım yok teşekkürünüze!
deyip yürüdü gitti, kızı terk etti o an.
edit : Friedrich Schiller