#
-bir ceylan ancak ne zaman bir aslana saldırır biliyor musun abi. dedi
-bilmiyorum. dedim
-ağır bir yara aldığı zaman, öleceğini anladığı zaman. dedi
-can havliyle. dedim
-aynen öyle abi. dedi
ikimiz de sustuk bir süre.
bu hikayede aslan caner, bense ceylandım.
ve daha önce olduğu gibi canımı yine yakarsa hiç düşünmeden ona saldıracaktım.
belki de öleceğimi bile bile...
aslı'nın anlattıkları o an hissettiklerimle fazlasıyla örtüşüyordu.
resmen benliğimi buluyordum.
bir insanı öldürme fikri ilk defa bu kadar yakındı bana
-sence ben adam öldürebilir miyim yusuf? dedim
güldü yusuf önce.
benim de eşlik etmemi bekleyerek güldü.
ama yalnız kalmıştı.
ben aynı ciddiyetle cevap bekliyordum.
-korkutma beni. dedi yusuf da ciddileşerek.
-merak ettim sadece. dedim
-sanmam. dedi
-nerden anladın. dedim
-senle barda karşılaştığımız günü hatırlıyorsun di mi. dedi
-geçmişi o kadar da silmedik be olum, daha kaç gün oldu. dedim
-ne bileyim abi kafana çok darbe aldın ya. dedi yusuf yine gülerek
-amk senle de ciddi bi şey konuşulmuyor. diyerek sinirle kalktım ayağa
yusuf'un her şeyi dalgaya alabilen yapısı normalde benim de hoşuma gitse de o an için kestirememişti içinde bulunduğum durumu.
ama o da haklıydı.
ona hiç bir şey anlatmamıştım.
ve emindim ki hala aslı'yla ne konuştuğumuzu çok merak ediyordu.
giriş cümlesini seçmekle uğraşmadan girdim direk lafa.
yusuf tüm ciddiyetiyle beni dinliyordu.
yüz yılın pasını atsam yine de gole çevirmezdi.
öylece kilitlenmişti anlattıklarıma.
her şeyi anlattım beyler.
hiç çekinmeden anlattım.
murat ve ezgi'nin anlatamadığı gibi anlattım.
gençliğimi anlattım.
yaptıklarımı anlattım.
aslı'yı anlattım.
caner'i anlattım.
çetin'i anlattım.
o dinledi ben anlattım, o dinledi ben rahatladım.
anlatırken aslında sindiriyordum da aynı zamanda yaşananları.
belki yarım saat boyunca aralıksız anlattım aslı'nın anlattıklarını, üzerine hissettiklerimi de katarak.
yusuf bir kez olsun bölmedi beni.
anlattıklarım bitince önce derin bir nefes aldı yusuf.
sonra bana kitlenmiş olan gözlerini yere eğdi.
derin bir nefes daha aldı ve
-vay amk. diyebildi sadece.
işte yarım ali'nin yarısının özeti buydu beyler.
kocaman ağız dolusu bir "vay amk"
yusuf'tan o an için yorum dinlemek istemediğim için başka bir şey demedim ben de.
biraz sonra balkona çıkıp iyi geceler sigaralarımızı yaktık.
yusuf sigarasını hızlıca içip benden önce girdi içeri.