sonunda hastaneye ulaştım.

giriş kapısına 150 metre kala frene basmaya başladım sanırım durmuyordu dıbına kodumun arabası.

tam kapının önüne geldim çakarı ve sireni duyan sağlık ekipleri güvenlikler kapıya çoktan dizilmişti.

Araba daha durmadan el frenini çektim ve arabadan resmen atladım beyler. Çalışır vaziyette bıraktım arabayı daldım acil kapısından içeri.

Beni gören yolumdan çekilmek için birbirini eziyordu.

Gözüme takılan görevli kılığındaki ilk adamın yakasın yapıştım nerde lan diye bağırdım.

Adamın gözleri yuvalarından fırlayacaktı. Sesi çıkmadı kekelemeye bile korkuyordu sanki.

Sarstım nerde lan ! dedim.

Beyfendi sakin olun dedi kimi arıyorsunuz ismini verin hemen yardımcı olalım diyecekti sanırım cümlesini bitirmesini beklemeden

Ceren nerde lan dedim.

Soyadını sordu

çıldırıyordum dıbına koyim kaybedecek zamanım yoktu ulan beni gereksiz sorularla oyalaması beni dahada delirtiyordu !

o anda beyaz önlüklü bi herif atladı. kimi aradığımı anlamıştı. büyük ihtimalle ilk geldiğinde cerene o bakmıştı.

Beyfendi sakin olun dedi hastanızı odaya aldık korkulacak birşey yok dedi.

Boğa gibiydim beyler hedefim değişmişti elimdeki adamı bıraktım ve sesin geldiği yöne döndüm.

Karşımda duruyordu usta bir nişancının kullandığı uzun namlulu silah gibiydim sadece hedefi görüyordum. Üzerine yürüdüm nerde lan söyleyin artık diye bağırdım

Odaya aldık lütfen sakin olun dedi benimle birlikte gelin size yardımcı olucam dedi.

Cevap vermedim ağlıyordum lan farkında değildim. Ağlıyordum.

vücudum kaskatı kesilmişti o an emin olun tankla ateş etseler bi tak olmazdı dıbına koyim. yerimde çakılı kalırdım.

Doktor yürümeye başladı. Yürüyordu lan ! yürüyordu !

Doktor dedim beni 10 saniye içinde o odaya zütürmezsen o yürüyen bacaklarını kırar seni hastanenin kapısına asarım dedim. Yakasından tuttum ve önüme doğru koşması için var gücümle fırlattım.

Sonunda hızlı hareket ediyorduk. Sonunda koşuyordu amın evladı.