oturdu... Bize bir keskin bakış ve ağır ses tonuyla oturmamızı söyledi.Ben tam oturdum. Ateşin külünu suratıma üfledi. Kızgın bir şekilde önce karın otursun sonra sen otur dedi. Dilim tutuldu birşey diyemeden kalktım. Karım oturdu sonra ben oturdum.Çok sessizdi heryer. Dışarıdaki köpek havlamaları horozların sesleri kesildi. Sanki bambaşka bir boyuta geçtik. Duvarlarda hep siyah örtüler vardı. içeriye ışık girmiyordu. Sadece önumuzde yanan ateşin verdiği bir ışık vardı. Bana bakmaya başladı.Çenem sanki kitlendi birşey diyemiyordum. Uzun bir süre bana baktıktan sonra bu sefer eşime bakmaya başladı. Sonrasında kısık bir ses duyduk ama bu o adamın sesi değildi olamazdı çünkü ağzı kıpırdamıyordu eşime bakıyordu sadece.Ses bize buraya niye geldiğimizi sordu.Ben hala konuşamıyordum eşim sanki hiptonize olmuş bir şekilde daha önce ondan duymadığım bir ses tonuyla...