Bir haftadan fazla bir süre geçmiş, tatili neredeyse yarılamıştık. Bu sene diğer yıllardan farklı olarak yazlıktaki arkadaşlarla grupça takılmak yerine Okan Seray Cansu ve ben bir aradaydık.
Okan ve Seray tatil bittikten sonra da görüşmelerin planlarını yapıyor, aynı şehirde olmanın kendileri için çok iyi olacağından bahsediyorlardı. Cansu ile benim bu şekilde bir planımız yoktu. Zaten başka şehirlerdeydik ama daha da önemlisi Nesrin vardı, ya da ben öyle sanıyordum.

Bir kaç gün sonra Cansu ve ailesi birlikte günübirlikte bir gezme planı ile kasabadan ayrıldılar. O gün Seray Okan ve ben kalmıştık. Biz de daha sakin bir gün geçirip evlere erken dağılmaya karar vermiştik o gün. Balkonda Okan ile oturuyor dertleşiyorduk, her şeyi biliyordu benim kafamın dağılması ve moralimin yerine gelmesi için de elinden geleni yapıyordu.

Okan bir seneye yakın bizde kaldı. O zamanlar öyle bir plan yoktu ama yurt ayarlamakta zorlanınca ve ev tutmak da bütçelerine uygun gelmeyince böyle bir yol düşünüldü. Birlikte çok iyi vakit geçiriyorduk benim kardeşim yoktu, Okanı hem arkadaş hem de bir abi olarak görüyordum. Peki her zaman bu kadar iyi mi geçecekti birlikte geçirdiğimiz vakitler bunun cevabı o günlerde kesinlikle evet olurdu.