Neden biliyormusunuz ?
Ben bilmiyorum. O kadar sperm arasından birinci gelip 9 aylık bir süreç sonunda hayatta kalması dahi bir şans olan bir insan neden bu şansı gencecik yaşında israf eder. Bir kız için mi ? Belkide seni gibine bile takmayan bir kız için mi. Anlayamıyorum gerçekten. Tanrı inancı olmayan biri olarak dahi intihar etmemen için bir çok neden var. Dünyada tatmam gereken onca zevk. Öğrenmem gereken onca bilgi varken ömrümü kısaltmayı düşünemiyorum bile.
Hiç bir zaman en dibe düştüm yada acı çekiyorum diye intiharı düşünmeyin bile. Tam aksine acı çekmek en hayat dolu şeylerden biridir benim gözümde. Sevmek kadar gülmek kadar hayatın parçasıdır.
Kim demiş bilmiyorum ama derler ya Hiç bir şeye kendinizden daha çok önem vermeyin diye ya. Gerçekten böyle hayat. Son olarak ne güzel demiş şair:
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
ille de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
ille de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
ilişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…