döndüm eve gittim beyler. uzandım yatağa telefonu kapattım attım bi köşeye. saatlerce öyle uzandım tavanı izledim.

https://www.youtube.com/watch?v=M75YUJsB4C4 ( dinlemeyenin dıbına koyayım çok fena bu hayvan ibo ) ( buna sigara yakmayanında dıbına koyayım )

neler yaşamıştım lan. şuncacık hayatımda neler yaşadım ben diye düşünüyordum.

gerçek mi lan bunlar diye düşündüm. mümkün değildi. daha liseye başladığım ilk günü hatırlıyordum dıbına koyim. dün gibi hemde. annemle gitmiştim lan okula neydim olum ben.

arada ufak serseriliklerimiz vardı ama çocuktum lan. gırgır şamataydı benim işim. lisenin her anı eğlenceyle kolpayla geçmesi lazımdı. bana ne olmuştu.

ne ara birikmişti lan bu kadar dert ? dönüp baktım beyler. 9. sınıftan sonra ki hiç bir anı hatırlamak bile istemiyordum. bunca sene nasıl geçmişti. bunca sıkıntı nasıl birikmişti.

inanmak istemedim. uyanayım dedim ulan bu bi rüyaysa uyanayım dedim yemin ederim lise hayatımın üniversite hayatımın her saniyesini gülerek dolu dolu yaşicam dedim lan. bi şans daha verin dedim kendi kendime.

Geriye dönebilmek için tek bir şans lan. herşey çok güzel olacaktı.

yok beyler.

yaşadıklarım öyle gerçekti ki. öyle gerçekti ki.

çalışmaktan artık sınıra dayanmış üzerinden dumanlar tüten yanına yaklaştığınızda sıcaklığını hissedebildiğiniz bi makina gibi düşünün.

vucudumdan öyle bi ateş fışkırıyordu ki yanıma birisi yaklaşsa bu sıcaklık nerden geliyor diye sorardı o derece gerçekti yaşadıklarım.

sadece ruhumu emmemiş sadece pgibolojimi gibmemiş vücudumu da harap etmişti.

hissedebiliyordum. o kadar gerçekti.

hiç durduğunuz yerde ortada hiç birşey yokken deli gibi ateşiniz çıktımı ? yatağı yerinden oynatacak kadar dişlerinizi neredeyse kıracak kadar titreme aldı mı vücudunuzu ?

bana olan aynen buydu beyler.

anlıyordum dıbına koyim vücut isyan ediyordu. yeter diyordu. insandım lan ben robot değildim bilgisayar değildim makina değildim insandım lan. bi dayanma sınırım vardı.

niye bu kadar yalnızdım lan ben niye yalnız bırakılmıştım. niye bu kadar yalnızlaştırılmıştım.

ne yaptım dıbına koyim dedim ne yaptım lan. böyle birşey miydi aşk ?

herşeyin bi üst sınırı olur. sevginin neden yoktu ? her acının bi derecesi olur. niye acının başına aşk gelince bu kadar tanımsız bu kadar anlamsız bu kadar sınırsız bir acı ortaya çıkıyordu.

insan aşk acısını göğsünün tam ortasına hisseder miydi lan ? mümkün müydü böyle birşey ?

sevgiyi insanlar yanlış tanımlamıştı. sevgi mutluluk vermiyordu ki kim uydurmuştu bunu. kim söylemişti. neden inanmıştık lan böyle birşeye ? bu zamana kadar deli gibi sevipte mutlu olan çıkmış mıydı ? buna rağmen neden hala inanıyorduk bu yalana ?

bilemiyordum beyler. inanın beynimin ısındığını hissettim. ısındı lan.

https://www.youtube.com/watch?v=LmeMVR3ku84 ( alın lan ölelim mi ne yapalım anlamadım ki bunu dinlemeyen gibtirsin gitsin net )

düşünmeye devam ettim. ne olacaktı şimdi ?