Odaya girmek ve girmemek arasında kaldım, tam beş dakika düşündüm. Zamanın önemi yüzünden beklemeden girdim içeri. Bana döndü ve baktı sonra kafasını yere eğdi.

Ona olayları hatırlatmıştım beni hatırlamıştı ama unutamıyordu olanları. O pisliklerin tam iki senedir izini sürsem de bulamadım. Ve her geçen gün bende buraya alaranın yanına gelmeye yaklaşıyorum.

"Ona yaklaşıp iyi misin nasıl oldun "dedim sakince.

"Olanlardan sonra iki sene geçti ve hiçbir düzelme göstermiyorum"

Sadece beni yine yatağa itip yanıma kollarımın arasına uzandı. Tam iki yıldır her pazar buraya gelip aynı şeyleri söyleyip duruyoruz ve 2 saat boyunca kolumda uyuyor.