hayatım o günden sonra giderek taka sardı. okulu tamamen boşladım. o günden sonra toplasanız 10 kere gitmedim okula. kendime olan güvenim sıfırdı.

benden bi tak olmaz dedim pgibolojim yerle bir oldu beyler.

benden bi yarak olmazdı. adam değildim. bu düşüncelerle geçti günlerim.

odama kapandım. büyük bi pringles aldım içini döktüm yiyemedim bile tat almıyordum hiç bişeyden.

sadece akşam yemeklerinde odamdan çıkıyordum birde tuvalete gitmek için benim odamda ebeveyn banyosu vardı duş almak için dışarı çıkmama gerek yoktu.

günde 3 paket sigara içmeye başladım odamın kapısı sürekli kapalı olurdu, hastalıktı bende kapısı açık odada yatamaz rahat oturamazdım. halada öyledir.

pencereme karton çektim içeri gün ışığı girmesin diye perdeyi çektim üstüne kenarlarını bantladım.

pringles kutusunu atlamışım amk onu küllük yapmak için aldım. sürekli küllük değiştirmek için odadan çıkmak istemiyordum. sigaraları arkadaşlara aldırıyordum geldiklerinde parasını veriyordum.

koskoca pringles kutusu 3-4 günde bir doluyordu o bile küçük geliyordu. sürekli uyuyordum beyler. 24 saatin emin olun 15 saatini uyuyarak geçiriyordum kalan vaktimi yemek hariç yatakta bilgisayarda takılarak geçiriyordum. ne ara o kadar sigara içiyodun diye düşünenler olabilir.

hiç söndürmüyodum dıbına koyim sürekli sigara yanıyodu. bir tanesi bittiği an diğerini yakıyordum.

bazı zamanlar yaktığım sigarayı küllüğe koyduğumu unutup yenisini yakıyordum öyle bi durumdaydım.

artık odanın kapısı kapalı dahi olsa dışarı sigara kokusu gitmeye başlamıştı. odayı Allah bilir ne kadar süre havalandırmadım zaten dışarı çıkmıyordum. çıksamda bizim çocuklarıın havalandırma şansı yoktu çünkü kartonla kapatmıştım ve bantlamıştım. karışırlarsa gibeceğimi biliyorlardı.