Odanın sonuna geldiğimde sağımda ve solumda iki koridor vardı. Tam karşımda ise şu yazıyordu. Kaybolduysanız sağa, kaybolmak istiyorsanız sağa gidin yazıyordu. ikisinede gidecektim zaten. Ama öyle olmadı. ilk önce sağa gittim. Kapı açıktı. Adımımı atıp içeriye girdim ve bomboş bir oda. Sadece içinde ayaklı merdiven var. Diğer koridora gitmek için arkamı döndüm ve bir şey fark ettim. Eğer bu kapıdan geri çıkarsanız, ölürsünüz. Uyudum ve sanırım sabah oldu. Telefonumun şarjı bitti. Saatin kaç olduğunu bile bilmiyordum. Acaba okul yeniden başladımı? Beni bulamayınca kaçtımı sandılar? Annem gil ne yapıyordur? Kesin beni arıyorlardır. Uyandığımda ilk işim merdivenden havalandırma sistemine girmek olacaktı. Kapağı kırdıktan sonra o daracık yere girebildim. Sonra yukarı tırmanmaya başladım ve sesler duydum. Öğretmen sesleri. Boğuk geliyordu ama bir ses vardı. Bir insan sesi. Sese doğru ilerledim ve bir ışık gördüm. Bir sınıf. Delikten baktığımda hoca sınıfta ders anlatıyordu. En sevmediğim hocamdı. Edebiyat hocam Sema hoca. Derste kimseyi konuşturmadığı için sessiz bir sınıf olurdu ve sesim gayet rahatça duyulabilirdi. Tam dersi anlatırken sesimide değiştirerek "naber semacım" dedim gür sesle. Sema öğrencilere doğru döndü ve

S: Sema
B: Ben

S: Kim söyledi onu? Kim söyledi onu!?
B: ben söyledim tatlım
S: Nerden geliyor bu ses ? !!!
B: Aaaaa, şey. içinden geliyor.
S: Bunu kim yapıyor çocuklar hemen söyleyin dedim size yoksa hepinizi bu okuldan attırırım
B: Ben yapıyorum dedim ya

Derken en sonunda havalandırma sisteminde olduğumu fark etti ve bunu başkana söyleyerek müdüre ilettirdi. Kaybolduğumda aramaya başlasalarda başlamasalarda bu sefer beni arıyacaklardı . Kesin.