Akşam eve gidince msn den bizim tayfayla sohbet açtık. Sefanın nası amlıları zütürdüğünü baya tartıştık. Sonunda bizde karar verdik. Okula arabayla gidecekdik.Ama kimin arabasıyla? Aramızda kim sürme biliyor?Bu konular baya aklımızda yer edinmişdi. Hiç birimiz babamızdan arabayı isteyecek kadar zütü yemezdi.Ne yapmalıydık? Taki Emre o can alıcı cümleyi kurana kadar.
-Beyler bizim mahallede ismet abi gil var. Onlar beni pek sever.2-3 tane arabaları var 1 tanesini bi günlüğüne istesem birşey demez araba sorununu hallederiz.
Demişti. Araba sorunu hallolduğuna göre kimin süreceğini tartışıyorduk. Benim 2-3 kere boş arazide babamın bana araba sürmeyi öğrettiğini söyleyince başımdan aşşağı kaynar sular döküldü...