Televizyonu açtım biraz. Türk televizyonlarının kaliteli yapımlarıda olmasa sanırım evdeyken zaman hiç geçmez. Önce adanalının bir bölümünü izledim. Bir senaryo bu kadarmı zekice yazılır. Bu kadarmı heyecanlı olur. Bu diziyi yapanlar gerçekten kazandıkları paranın hakkını veriyorlar. Hele o bakışmalar, dizinin neredeyse yarısı zaten bakışmalar. Daha sonra kanal değiştirdim. Akasya durağı. Sanırım bu dizi komedide son nokta. O ince espiriler, o zekice göndermeler. Kahkahalara boğuldum. Akşam olduğundada muhteşem yüzyıla bakmaya karar verdim. Muhteşem yüzyıl özet, reklam, muhteşem yüzyıl geniş özet, reklam, muhteşem yüzyıl yapım belgeseli, reklam derken yeni bölüme gelemeden uykum geldi ve televizyonu kapadım. Ahahah bu güzel günde keyfime keyif kattım. Televizyon gerçekten bambaşka bir dünyaydı. Karım sağolsun rahat yatmam için bana koltukta yatak yapmış. Düşünceli karım benim. Her başarılı erkeğin arkasında bir kadın var derler ya işte benim arkamdaki kadın buydu.

Sabah kalktığımda karım evde yoktu. Buzdolabının üstünde bir not buldum. “ben annemlere gidiyorum sakın beni almaya gelme” ahahah bu kadını bu yüzden seviyorum. Hem yaşlı annesini ziyaret etmiş. Hemde tek geri dönebileceğini, benim yorulmamamı söylemiş. Cebimde son 500 lira param var. Güzel bir tatil olacağa benziyor benim için. Bayat bir dilim ekmek ve zeytinden oluşan mütavezi kahvaltım sırasında telefonum çaldı. Arayan en sevdiğim arkadaşım serkandı. Aslına bakarsanız tek arkadaşım serkandı. Çay bahçesinde buluşup sohbet edecektik. Oh mis bu günde canım sıkılmayacak serkandan borç para isterim verdiğindede kirayı ödeyebilirim sanırım. Çok şanslıyım ben.