Sabah olur olmaz güzelce hazırlanıp o semte gittim. Semtin farklı bi yer olduğu girişinden bile belliydi. Tam istediğim bi yerde kafe buldum. Bi binanin altında, iki caddeyi birbirine bağlayan yerde, köşede. Gittim konuştum. Olumlu oldu garip bi şekilde. Barda kahve yapacaktım 9 saat. 1500 tl ile işe başladım. Öğlen 13:00 - 14:00 gibi gidip gece saatlerinde işten çıkacaktım.

Bunun şerefine o akşam Fahriyi aldım. Yanımızda yakalansak içerde müebbet yiyecegimiz kadar türlü türlü malzeme vardı. Yuttuk önce o zehirleri. Üzerine yine birer sigara...

Yine duygusallaşmıştım. Herşeyi en ince detayına kadar düşünüp bir yandan araba kullanıyordum. Saat 21:00 civariydı. Yol kenarında araba park etme yerlerine , aracın burnu yola bakacak şekilde park edip stop ettim. Slow bi müzik açıp etrafı izlemeye başladım. Bir de sigara yaktım..

Herşey farklı ve hoş geliyordu. Hoşuma gidiyordu bu. Sokak lambaları suratıma gülüyordu sanki. Sanki herşey düzelecekti birgün. Birgün olacaktı herşey..

Fazla sürmedi böyle düşünmem. Etkiler kaybolmaya başlayınca o dusuncelerimde karardı. Fahri evine gitti. Bende düşüş yaşarken eve doğru sürdüm aracı.

Ne yapardımda lanet şeyleri yapmazdım bir daha?
Ne bulabilirdim beni bu kadar mutlu edip hayatın sınavına karşı gözlerimi kör edecek ?
Bana açılan yolları belki de bu şekilde kapatıyordum?

Karar vermiştim. işime gücüme bakıp bir daha yapmayacaktım. Müziğimi yapacaktim bi yandan. Hatta işi ilerletip plak şirketlerine alt yapı verecektim...