Sonra fırat sınıfa doğru gelirken kapıda karşıladım.
B: Ben
F: Fırat

F: ooooo. Yerinden kalkmışsın :D :D
B: o kızları senmi yolluyon?
F: ne kızı?
B: 1 haftadır yanıma gidip geliyolar. az önce konuştuğun kızlar.
F: yok olm. arkadaşımsın ya ondan geliyolardır. bak benle takıl hayatını yaşa.

Yalan söylediğini biliyordum. Ama bir yandanda zütüm kalkmıştı. Her geçen gün okulda egom tavan yapıyordu. Giyim tarzımı değiştirmeye başlamıştım. Dağınık saçlarımı kestirip güzel bir model yaptırmıştım. Aynaya bile bakmayan ben artık yüzümle beya ilgilenmeye başlamıştım. Sınıfta parmak kaldırmaya bile utanan ben artık espiriler yapıyordum ve tüm sınıfı güldürüyordum. Fırat espirilerimi kıskanıyordu tabi. Sınıftakiler beni sevmeye başlamışlardı. Artık ikinci bir fırattım. Herkesten bi 50 kuruş koparıp yemeklerinden bir parça alıyordum. Kızlarla kaynatıp hocalarla taşşak geçiyodum ve bu sınıfın hoşuna gidiyordu. Son zamanlarda şunu farkettim. Fırat beni artık yardımcısı gibi kullanıyordu. Evet değişmemi istiyordu ama onun gibi olmamı değil. Belkide onun yerini alıyordum. Sınıfta en iyi futbol oynayan, en iyi esprileri yapan ve belkide en güçlü çocuğuydum. Fırat benden borç almaya devam etmiş, beni sanki başından atarmış gibi davranmaya başlamıştı. Arada şakasına vuruyordu bir şey demiyordum. Hani 5 sn süren kısa kavgalar olur ve sonra iki tarafta gülmeye başlar ya. Bu aramızda sık sık geçmeye başlamıştı ama bir gün bana fena girişti. Attığı yumruk omzumu sıyırıp enseme doğru gelmişti. Direk olarak önce fıratı ittim ve sonra karnıma bir tane geçirdi. Sonra boynuma kenet yapmaya çalışırken sınıftaki çocuklar tuttu. Normalde siniri çabuk geçen bir insanım. Ama fırat kavga esnasında anneme küfür etti ve sinirim 10 kat daha fazla arttı. Sonra fırat Ç demeden ben çıkışı bekle dedim ve dersin bitmesini tam 4 saat bekledim.