Herşey o gece başladı beyler. Gece annemin ağlama sesinini duyuyordum ancak hareket edemiyodum en sonunda gözlerimi açabildim. içerde bağıra bağıra ağlıyordu annem resmen ancak ışıklar açık değildi. Yatağımdan fırladım ama bi terslik olduğununda farkındaydım.
bikaç kez anne baba diye seslendim . içeriden hiç ses gelmiyordu ancak hala ağlaması kesilmemişti. Işığa doğru elimi zütürdüm ancak yanmıyordu. Babam feryat figan oğlum hadi kalk diye bağıyordu içeriden. Ne yalan söylim altıma sıçıcaktım korkudan en sonunda cesaretimi toplayıp kapıyı açtım, yavaş adımlarla önce salona sonrada annemle babamın kaldığı odaya doğru yürüdüm. Herzamankinden daha karanlıktı . Odanın kapısına geldiğimde ses artmıştı. Kapıyı açtım hızlıca içeri daldım zarzor seçiliyordu herşey .ses kesilmişti ama annemle babam yoktu. Arkamdan yavaş yavaş kapının kapandığını duydum korkudan hareket edemiyordum. Arkama döndüm yavaşça. Önümde duran şeyi görünce korkudan ne yapacağımı bilemez hale geldim. önümde siyah çarşaflı , kör bir kadın vardı kaşları açtıktı bana doğru dönüktü hafif kısaydı. Hayatımda hiç bukadar korktuğuumu hatırlamazdım adeta dilim tutulmuştu . Bana bir kağıt uzattı kağıtta ne yazdığını anlamıyordum eski bir kağıttı pisti ve arap harfleriyle yazılmış bir yazı vardı tutmamı istercesine elini salladı kağıdı elinden aldım tabi aklım gidik beyler sapsarıydım. ağzını açtı dili yoktu. Çok tiz bir sesle çığlık attı bana. Resmen beynim titredi yere düşüp bayıldım.
Gözlerimi açtığımda kendimi salonda buldum yerde yatıyordum. Sabah ezanı okunuyordu,
gördüklerime rüyamıydı diye sorguluyordum içimden. gün hafif ağarmıştı odanın içine turuncu ışıklar süzülüyordu ancak tam olarak aydınlık sayılmazdı salonun geniş bir kapısı vardı tam doğuya bakıyordu, aynı zamanda arka bahçeye çıkıyordu. camdan baktığında arka bahçe önünde kalıyordu. Yerden kalktığımda arka bahçede duran bir kız çocuğu farkettim. Arkasından ışık vurduğu için sadece silüetini görebiliyordum. Ozaman tam olarak bitmediğini anladım yaşadıklarımın. Kapıdan arka bahçeye çıktım. istemiyordum ama ayaklarım gidiyordu. Kıza yaklaştığımda ayaklarının ters olduğunu anlamıştım. içimden allahım nolur bu bir rüyaysa bi an önce uyanayım diye isyan ediyordum. Kızın boyu göğsüme geliyordu saçları okadar gürdüki suratını kapatıyordu bakımsız pis karışıktı saçları. Üzerinde teninin pisini orataya çıkaran bembeyaz bir elbise vardı hac elbisesine benziyordu ancak başı açıktı. Kıza okadar yakındımki kokusuna kadar alıyordum inek pisliği kokuyordu etraf. Kafası eğik bir biçimde yere bakıyordu. Kafasını yukarı kaldırdı tam suratıma doğru baktı bu kızında gözleri kördü ağzını konuşurmuşçasına hareket ettiriyordu ama ses gelmiyordu dişleri simsiyahtı ve dili yoktu. Beyler o an okadar şok içindeydim ve korkuyordumki etrafımda olan bitenleri izlemek dışında yapabileceğim hiçbirşey kalmamıştı eliyle soluna doğru işaret etti. Solumu döndüğümde nutkum tutuldu
Şeyla Cafer Babam Annem ve tanımadığım 3 kişi daha vardı hepsinin gözleri oyulmuştu dimdik bekliyorlardı. ayakları tersti, Ağzılarından kan damlıyordu. O an son gücümle çığlık attım ben bağırdıkça kızda benimle birlikte bağırmaya başladı kalbim ve nabzım patlıyacakmış gibi çarpıyordu.En sonunda ağlamaya başladım kız hala yüksek sesle arapça birşeyler söylerek bağıyordu bana. Kızın söylediklerini hatırlıyordum tam olarak allahum agfir diye bağırıyordu. en sonunda yine bilincimi yitirdim ve yere düştüm.