BÖLÜM 11: Bi NESiLCiLiK EKgibTi

kamp yeri fazla uzakta değilmiş çabuk geldik. ormanın ortasında bir yer. arabaları yan yana koyup barikat tarzı bir şey yapmışlar. bu kadar insan beklemiyordum burda amk. 7 çadır saydım. eglenceli görünüyor insanlar. herkes kendi halinde. beş metre ilerde hacı dayım namaza durmuş, önünden geçiyordum az kalsın.. küçük çocuklar taso oynuyor. o ne lan! dayının biri mangal yapıyor. zombileri mi beslicen amk bu ne çılgınlık...

kamp müdürü gibi takılan, hafif uzun saçlı adam bizi karşıladı ben bunları düşünürken. hüzünlendim lan bi an. ağaç dallarının arasından sızan güneş ışınları, adamın yağlı saç tellerini parlatmasıyla, sirkan inciyi hatırladım..

ismi Murat olan adam bizi insanlara tanıttıktan sonra tek tek tokalaştık insanlarla. gecelikle gezen 45 yaşlarında bir teyze yavuzu gözüne kestirdi galiba. yaprak sarması getirmiş, elleriyle yedirmeye çalışıyor ahahah

yaktım sigarayı, oturdum bir arabanın kaputuna. ulan hiçbir şey hissetmiyorum amk. ekşici tipli şişko bir herif nutella ve iki kaşık almış, yanıma geldi. yüz vermedim. türkiyeden kaçmamız lazım diyor.. dünya batmakta olan bir gemi olsaydı, ekşici kardeşlerimiz fare olurdu. onlar zeki çünkü. en cok onlar zeki çünkü. onlar hemen kaçar.

çocukluğumdan beri yüreksizlikle zekiliği karıştırıyorum.

'anan za imci ziqti' dedim koca gövdesiyle altına sıçmış çekirge gibi kaçıyor amk evladı. ahahah

neyse. kafam çok dalgındı çekemezdim malı. ama şu karşıdan beni izlediğini farkettiğim kız, kayıtsız surat ifadesiyle bana bakıyor. korku filmindekiler gibi amk. sigara bitince derdi neymiş gidip sorayım...