Konuyu dağıtmak istemediğim için direk kendi söylemek istediklerimi söylemeye başladım. Haklısın, iyice düşündüm kendime de sana da zarar veriyorum takılmayı bıraktım artık ama bunu kanıtlayamam şimdi sana zamanla göreceksin dedim. Senin iyiliğin için söylüyorum dün biraz bağırdım özür dilerim dedi, yürümeye başladık.

Sorun çözülmüştü, artık hem kendime hem Nesrin'e verdiğim sözü tutmam lazımdı ama insan bir anda değişemiyordu. Biz yürümeye devam ederken Nesrin sevinçli bir şekilde, dün sana söyleyemedim babam ziyarete geliyormuş bizi dedi. Yüzünde güller açıyordu, özlemişti babasını iyi bir adamdı. Sessiz sakin kendi halinde biriydi. Ben de Nesrin için sevinmiştim. Özlemiş sizi demekki çok olmadı çünkü gideli dedim. Bize çok geldi valla diye gülerek anlatmaya devam ediyordu.

Nesrin'in babası iki gün sonra geldi. çok konuşamıyorduk okul dışında o bir iki gün. ben de fazla rahatsız etmek istemiyordum, babası gelmişti onunla vakit geçirmek isteyeceğini biliyordum. Hatta Nesrin mesaj atmadıkça ben atmıyordum.

Yatmaya hazırlanırken Nesrin mesaj atmak yerine bu sefer aradı. Sesi hiç iyi gelmiyordu belli ki bir şey olmuştu. Biraz ısrar ettikten sonra anlatmasını istedim, keşke o gün daha erken yatsaydım da Nesrin'in telefonunu açmasaydım...