Lafı çokta uzatmadan bitireyim. 3-4 gün bilfiil kızın peşinden koştum. Yanında sürekli birileri var şimdi dilde yokki vara vara yapmamam gerek. Ergen olsamda bi gururum var sonuçta. Fakat o sırada beynim karar veremedi tabi. Kızın yanına gittim elimi uzattım falan. Kız bana güzel bi tebessüm etti elimi sıktı. Sağır biriyle konuşuyormuş gibi kendimi göstererek "CESTOLLU MENTiR BEN" dedim. Oda j ile başlayan bi isim söyledi o zamanlar hiç anlamadım. Ki isminin pekte önemi yoktu amacım netti. Julia gibi bir şey demişti şimdi hatırlamaya çalıştığımda bu kalmış aklımda.

Sonra kafa selamı verip süzülerek yanımdan geçti gitti. O an beni aya fırlatıp "kendi imkanlarınla dünyaya döneceksin" deselerdi mutlaka bi yolunu bulup dönebilirdim. Kızı ilk gördüğüm günü rahat 1 hafta geçmişti. Demin anlattığım olay haricinde kızla hiç muhattap olamadım. Gizlenip saklanıp kızı takip ediyordum başkada bir şey yaptığım yoktu. O gece bu kız ve ailesi plajda sabahlamaya karar vermişler. Plajda ateşi bi yaktılar saat akşam 10'du. Gece saat 4 oldu hâla takılıyorlardı. Ben kızı keserken uyuyakalmışım. Uyandığımda felç geçirdim sandım. Hiç bir yerim hareket etmiyordu. Güneş çoktan doğmuş ve soğuktan kaskatı kesilmiştim. Zat zor ısınma hareketleriyle kendime geldim. Bi baktım kız ortada yok, dün gece yaktıkları ateşin yerinde yeller esiyor. Kendime gelmeye çalışırken sinüslerimde kaşıntı hissettim. Bu hani grip olmadan önce bi garip olursun ya onun gibi.