Peki napalım dedim. Bilmiyorum dedi. Ayrılalım falan dedi. Çok soğuktu sesi. Benim minicik prensesimin o yüzü beni hep sarsmıştır. Hani bir kişiye hayalinizde bir değer biçersiniz ya onun gerçekte öyle olmadığını görürsünüz sarsılır tüm hayatınız öyle bişey yaşadım. Çok üzüldüm bi anda bırakıp gitti beni. Bana pasta limonata yapan bizim şatomuz ilan ettiğimiz ağaca çıkıp oyunlar oynayan her yaptığını bana beğendirmeye çalışan beni çocuğu gibi şımartan sıcacık yürekli kız buz gibi olmuştu acımasız bi şekilde bırakmıştı beni. O kadar çok üzüldüm ki neden beni bıraktın böyle dedim o gece uyuyamadım üzüntüden. Ertesi gün telefonuma taciz yağmuru başladı yalvarıp yakarıyor bana ayrılmayalım affet beni diye. Dedim noldu neden dün beni terkettin. ilk başta senin beni aldatmanı kendime yediremedim ben de connected.me'den bi çocukla konuştum senden intikam almak için ama sonra kendime yediremediğim için ayrıldım dedi. Daha sonra da dertleşecek bi insan arıyodum o yüzden ona yazdım dedi. Çelişkili cevapları güvenimi tamamen koparıp atıyordu. Ben affedemiyordum kendime yediremiyordum. Ağlayarak beni bırakma tamam mı diyen kız bunu yapmış olamazdı.