Düşüne düşüne eve gittim, sürekli de Nesrin'i arayıp duramazdım, evdeydi sonuçta. Akşam yazmasını bekliyordum, ne mesaj gelmişti ne aramıştı. iyice moralim bozulmaya başladı dayanamayıp ne olduğunu anlatacak mısın dedim. Kısa süre sonra cevap geldi, anlatacak bir şey yok konuşmayalım artık yazmıştı. Odanın içinde turlamaya başladım beyler, imkanım olsa sokağa çıkıp koşmak istiyordum deli gibi. ne olduğunu da söylemiyordu, çaresiz kalmıştım.

Yanlış bişey mi yaptım söylersen belki açıklayabilirim yazdım. Halen Gizem olayından bahsetmemekte ısrarlıydım, Nesrinle birlikte olduğumuzu bilen olmadığı için ona kimse söylemiş olamazdı, nerden duyabilirdi ki. Evet yaptın ama önemli değil artık yazdı. Kız da akıllıydı belli ki bana itiraf ettirmek istiyordu yaptığım şeyi. içim içimi yiyordu, ne olduğunu öğrenmem lazımdı, dayanamayıp Gizem ile olan durum yüzünden mi böylesin dedim. Aklıma başka bir alternatif gelmiyordu ne olduğu ile ilgili. Riske girip mesajı göndermiştim.

Utanmadan soruyorsun bir de çok yazık cidden, senin de nasıl biri olduğunu öğrendim dedi. Biraz olsun rahatlamıştım. Çok saçma gelebilir ama bu olayda benim bir suçum olmadığı için içim rahattı, sadece Nesrin'e söylememiştim olup biteni. Olay sadece bundan ibaret değilmiş ama...