O gece bununla konuşuyorum ben. Ama bir yavşama falan yok öylesine bir muhabbet. Bi ara muhabbet cine büyüye falan geldi o sırada dabbenin yeni filmi çıkmıştı dedim gidelim mi falan Hamdi kızmazsa tabi dedim:D yok dedi ne alaka onunla ders kaydı dışında bir muhabbetimiz olmadıki dedi. Neyse ertesi gün sinemaya gittik kardeşini de aldık ama film o avmde yokmuş biz de kahve içip dağıldık. Kardeşinin yanında öyle olgun davranıyordu ki gözümde sadece komik ve güzel olan kız evleneceğim kız olmuştu hani olur ya görünce hissedersin evleneceğin kişiyi diye öyle bi sancı kaplamıştı kalbimi tüm kalbimi sarıp bırakmayan bir sancı. Hayatımda ilk defa öyle olmuştum. Balkona çıkıp saatlerce düşünüp hayal kuruyordum. Bu kız bana bakmaz diyordum ki benim zaten sevgilim var aq. imkansız bizim birlikte olmamız diyordum. O gece saatlerce sigara içtim ona 4 yıl sonra mezun olurken yazacağım mektupta ne yazacağımı düşünüyordum. Ne kadar aşık olduğumu 4 yıl boyunca her saniye onu nasıl sevdiğimi yazacaktım. Yastığa kafamı seni seviyorum diye tekrarlaya tekrarlaya vuruyordum. Böyle bir aşk yoktu be! Bu nasıl bir histi! Ne imkansız ama ne de güzel bir aşktı bu!