Ben de kendi yazdığım şiiri paylaşayım bari. Kafadan salladım bir şeyler.
Bir kalp sıkışmasıyla başlar her şey
Bir törende şiir okuyacak çocuk kadar masumdur heyecanın
Aşktır o heyecanın başrol oyuncusu
Oyun demişken,bir oyundur aşk
En güzeli o oyunu öğrenmeye çalıştığın andır
Sonra oyunun kurallarını öğrenirsin ve ona göre oynarsın
Sıkılırsın
Kuralları yıkmaya çalışırsın ama yapamazsın
Heyecanlı, eski çocuk değilsin artık
Büyüdün.
Ah şu büyükler yok mu ?
Her şeyi ne kadar da ciddiye alıyorlar.
Her şeye yaptıkları gibi aşka da ciddiyet katıyorlar

Ah bir özgürlüğün tadını alsalar...
"insan özgürlüğe mahkumdur." der Sartre
Bu sözü ne zaman duysam bir düşüncedir alır zütürür beni
Madem özgürlüğe mahkumsun
O zaman elinde olan özgürlüğünle kurtulsana bu mahkumluktan be kardeşim
Hadi kurtuldun diyelim, mahkum değilsin artık
Ama özgür de değilsin. Mahkum olmayınca özgür olman gerekmiyor muydu?

Ne zırvalıyorum ben?Hep seni düşünürken oluyor bunlar.
Seni düşünüyorum, sonra birden aklıma geliyor bu zırvalar.
Ah bir gelsen,bir gelsen de kurtarsan beni bu düşünce denizinden
Yüzme bilmem ki ben
O yüzdendir kayboluşum gözlerindeki okyanusta
Hem belki öğretirsin bana yüzmeyi
Sonra öyle uzaklaşırız ki
Tekrar başladığımız yere döneriz
Zaten hep böyle olmuyor mu?
Senden uzaklaşmak için attığım her adımda
Sana bir adım daha yaklaşıyorum sadece
Dünya yuvarlak nihayetinde
Ama sen bunun fiziksel bir olgu olmadığını bilecek kadar zekisin

Rüzgar'ımsın sen, hani şu yanaklarımı okşayan
Güneş'imsin sen, hani şu içimi ısıtan
Yaşamımsın sen, hani bir türlü bulamadığım
Ölümümsün sen, hani bir türlü kaçamadığım
Bensin sen, hani hiç tanımadığım