O aptal herifin yanından döndüğümde, normal hayatın beni asla içine alamayacağını son kez kavradım herhalde...

Birkaç gün takıldım evde öylece… soru yazanlara naçizane cevaplar kondurdum sözlük adabı gereğince… aralarında hayatım boyunca hiç görmediğm kadar delikanlı bir dost edindim üstelik... ( Ama onu yine kendi hatalarım neticesinde kaybettim. Kendisine saygısızlık olmaması gerekçesiyle ondan hiç söz etmeyeceğim. Olurda okursa, sana karşı yüzüm yok moruk. Sen benim bu hayatta denk geldiğim EN BABA ADAMSIN… Aslında baştan sona seni yazmam lazım, ama dediğim gibi haddim değil şu saatten sonra… Birgün diyorum ŞANS birgün… Birgün daha güzel birgün… O gün seninle bir demlik çayımız ve hiç bitmeyecek muhabbetimiz olacak… sen kendini biliyorsun, insanlığına sığınıyorum, herşey düzelecek BABA…)